Abonneer je op onze podcast via Anchor | Google Podcasts | Spotify | Stitcher
Ook dit jaar liepen de temperaturen weer hoog op.
Even zonder dollen… de gevoelstemperatuur lag zo rond de 85 graden celsius.
En met deze tropische temperaturen voeren we de jaarlijkse discussie: wel of geen korte broek aan naar kantoor?
Fashionisto’s Rogier en Martijn gingen in gesprek en kwamen tot een verrassende conclusie.
In deze aflevering praat ik je bij over mijn ervaringen met een korte broek op kantoor.
Je leert in deze aflevering een paar dingen:
- Waarom Superman een onderbroek over zijn maillot draagt
- Wat kleding met je zelfvertrouwen en gedrag doet
- Waarom we ons eigenlijk niet druk moeten maken over de mening van een ander
Waar we het nog meer over hebben:
- Tattoo’s en slippers
- De evolutie van de dresscode op kantoor
Geen zin om te luisteren? Hieronder vind je de transcriptie
Martijn [00:00:00] Een korte broek wel of niet op kantoor?
Rogier [00:00:02] Absoluut niet. Einde van de podcast.
Martijn [00:00:15] Welkom bij The Greatest. Ik ben Martijn Bloksma cofounder van marketingbureau Brand New Journey. Iedere aflevering duiken we dieper in onze bedrijfscultuur en ontdekken we wat er nodig is om Great Place to Work te worden. Leuk dat je luistert. Laten we beginnen.
Martijn [00:00:32] Alles goed?
Rogier [00:00:33] Ja, alles goed. Nouja, Ik had twee fout. Heb een hele goeie vakantie gehad, was heerlijk.
Martijn [00:00:43] De eerste twee dagen na je vakantie nu. Lekker weertje gehad of niet?
Rogier [00:01:06] Dus ja absoluut. 40 graden af en toe. Misschien iets té, want met die temperaturen doe je niet zoveel. Dan ben je wel redelijk gebonden aan huis en aan het zwembad.
Martijn [00:01:34] Dat klinkt ook helemaal niet verkeerd. Wat was jouw dresscode tijdens de vakantie?
Rogier [00:01:40] Alleen een zwembroek. Thuis liep ik heel de dag in een zwembad rond. En als ik met de jongens op pad ging deed ik dat in een korte broek, blote pens, gouden ketting om mijn nek en slippers.
Martijn [00:02:02] Goed, bedankt voor dit beeld. Maar goed, dresscode. Daar gaan we het vanmiddag over hebben. Want de dresscode tijdens vakantie is natuurlijk niet dezelfde dresscode als die op het werk. Tenminste, dat is de vraag… Moet daar verschil in zitten? Om maar met de deur in huis te vallen: wel of geen korte broek op kantoor?
Rogier [00:02:33] Als je ja of nee wilt horen dan is het voor mij een nee. Ik denk wel dat het per branche kan verschillen. Maar als ik ja of nee moet antwoorden dan zeg ik nee, absoluut niet.
Martijn [00:02:46] Oké maar wat je zegt is wel interessant. Je zegt eigenlijk nee tegen een korte broek op kantoor. Maar het is wel afhankelijk van branche. Kun je daar iets over zeggen?
Rogier [00:03:06] Ja ik denk dat er qua dresscode al heel veel aan het veranderen is. Vroeger was het pakken en stropdassen in bepaalde branches. Op een gegeven moment viel de stropdas weg. Daarna het jasje. En in sommige gevallen viel zelfs de pantalon weg. Dan werd het een spijkerbroek en een overhemd. Je zag in de afgelopen 10 a 15 jaar een heel groot verschil ontstaan. Maar als je kijkt naar de corporatewereld, banking en advocatuur blijft de dresscode toch wel overeind.
Rogier [00:03:50] Nee. De branche waarin wij zitten is een creatieve branche, de creatieve sector en dan wordt een aangepaste dresscode wel ietsjes meer geaccepteerd. Maar ik vind nog steeds een nee.
Rogier [00:04:20] Ik vind nog steeds dat op het moment dat je op de korte broeken slippertjes een klant ontvangt je niet professioneel bezig bent. Ik vind dat een verkeerd signaal naar je klant. Misschien wil zelfs dat je niet eens de moeite neemt om je goed aan te kleden. En dan hoor je wel eens mensen roepen “don’t judge a book by its cover”, maar dat doe je dus wel. Een eerste indruk wordt namelijk in de eerste twee seconden gemaakt in je hoofd. En dan sta je met 1-0 achter. En dan als je dan twee doelpunten scoort om het zo maar te zeggen dan maar met 1 punt voor.
Rogier [00:05:06] En als je wat professionele gekleed bent dan sta je met 2 punten voor. Dus in je korte broek begin je een gesprek in mijn ogen met 1 punt achterstand. En dat is niet handig.
Martijn [00:05:21] Ik ben het met je eens. Ik ben niet per se voor korte broeken. Maar ik moet je zeggen dat ik sinds vorige week ook niet tegen ben, maar dat komt omdat ik zelf twee dagen in mijn korte broek naar kantoor ben gekomen. Gewoon om eens te voelen hoe het voelt. En ik moet je eerlijk zeggen dat ik het heel raar vond. Waarschijnlijk door de associatie die ik heb met een korte broek. Bij een korte broek denk ik aan vrije tijd, aan vakantie.
Martijn [00:05:25] Als het normaal gesproken warm is, dan kom ik na een werkdag thuis, dan gaat mijn lange broek uit. Korte broek aan en dan ben ik vrij. Klaar met werken. Vorige week ben ik twee dagen op proef in mijn korte broek naar kantoor gekomen en ik voelde me lang niet zo productief als normaal.
Rogier [00:06:17] Dat geloof ik wel ja.
Martijn [00:06:21] Ik geloof dat als je een pak aantrekt je iets uitstraal wat je met andere kleding niet uitstraalt. En dan niet alleen naar jouw gesprekspartner, maar ook naar jezelf. Een stukje zelfvertrouwen en misschien ook wat meer professionaliteit. Maar ik denk dat kleren hetzelfde kunnen doen de andere kant op.
Rogier [00:06:42] Absoluut.
Martijn [00:06:43] En misschien lag het aan het weer. Het was 85 graden vorige week toen ik een korte broek droeg. Maar ik heb me twee dagen lang met een korte broek niet productief gevoeld.
Rogier [00:07:02] Daarnaast is het verschil met een korte broek aan echt geen zes graden in lichaamstemperatuur. Een korte broek maakt op kantoor dus echt geen verschil als het 40 graden is buiten. Daar hoef je het dus niet voor te doen. Daarnaast hebben we airco, dus wij moeten helemaal niet zeuren.
Martijn [00:07:03] Joh, ik vind het hier nog koud als ik een wollen trui aantrek.
Rogier [00:07:22] En hoe vaak hebben wij hier niet een potentiële klant ontvangen die in korte broek kwam of op z’n slippertjes en dat we achteraf dachten: “Wat is dit?” Dus waarom zou je zelf een korte broek aantrekken als je dat al roept?
Martijn [00:07:42] Toch is het grappig. Ik heb vorige week heb ik het dan op LinkedIn gedeeld dat ik een sociaal experiment ging doen. Eigenlijk gewoon een verkapte excuus om een korte broek aan te doen naar kantoor. Maar als je dan hier rondloopt door het pand kijkt niemand je raar aan. Sterker nog het was niet letterlijk zo maar het werd bijna met applaus ontvangen. Eindelijk iemand die het aandurft om in een korte broek naar kantoor te komen. Dat waren de reacties. Ik vond dat bijzonder en onverwacht.
Rogier [00:08:20] Had ik ook niet verwacht.
Martijn [00:08:22] Ik had verwacht dat als ik in een korte broek naar kantoor zou komen en ik zou een rondje maken door het pand dat met name de vrouwen zouden zeggen dat ze het niet vinden kunnen. En dat de mannen zouden zeggen: Hoera, dat zou ik ook wel willen. Maar het was voor mij was de omgekeerde wereld en ik weet dat jij er hetzelfde in zit. Wij vinden het eigenlijk niet kunnen.
Martijn [00:08:49] Dat wil overigens niet zeggen dat we het verbieden maar we vinden het niet kunnen dat zijn twee verschillende dingen. We hebben makkelijk praten, want we hebben geen mannen in dienst.
Martijn [00:09:06] En het waren voor mij ook wel twee heel bewust gekozen dagen want dat waren twee dagen waarvan ik wist dat ik en de rest van het team geen afspraak op kantoor had. Anders had ik het nooit gedaan. Maar het verraste me wel heel erg dat met name alle vrouwen op kantoor niet alleen vrouwen binnen het team maar ook bij de receptie bij de buren allemaal eigenlijk wel vonden dat het kon en ze het raden vonden dat er zo’n taboe op heerst.
Rogier [00:09:34] Ik denk als wij tien jaar geleden dit gesprek hadden gehad over het dragen van een stropdas dan denk ik dat hetzelfde gesprek hadden gehad. Wie koopt er tegenwoordig nog een stropdas? Misschien voor een bruiloft of begrafenis? Ik denk dat we over 5 tot 10 jaar dit gesprek nog een keer kunnen voeren en dat we ons dan afvragen waarom het dragen van een korte broek uberhaupt een issue was.
Rogier [00:10:06] Maar op dit moment vind ik het niet kunnen vanwege een stukje professionaliteit, maar ook gedrag zoals jij het benoemt. Blijkbaar zet kleding jou in een soort van relax modus en dat past niet altijd in een werkomgeving. Daar is ook wat van te zeggen.
Martijn [00:10:39] Heel raar bruggetje, maar ik moet denken aan Superman. Op het moment dat hij een pak aan heeft en een bril op heeft is hij Clark Kent, de slungel, de journalist die niemand ziet staan. Hij is pas Superman op het moment dat hij zijn pak aandoet. Dan kijken mensen ineens heel anders naar hem. Precies hetzelfde verhaal.
Martijn [00:11:06] Maar even terug naar jouw opmerking over stropdassen. Ik denk dat ik de afgelopen 2 a 3 jaar geen stropdas meer gedragen heb. Zelfs niet naar bruiloften of begrafenissen. Sterker nog ik heb laatst mijn kast opgeruimd en ik heb ze allemaal weggegooid.
Rogier [00:11:23] Ik heb ze nog wel. Ze zitten allemaal in verhuisdozen, maar ik denk dat ik al zeven jaar geen stropdas meer heb gedragen en misschien in de afgelopen zeven jaar misschien drie keer nog een pak heb gedragen.
Martijn [00:12:28] En jij komt wel echt uit een pakken cultuur.
Rogier [00:12:29] Absoluut.
Martijn [00:12:31] Wat is je achtergrond?
Rogier [00:12:34] Voordat ik ging ondernemen werkte ik tien jaar bij Ricoh Nederland in een sales functie. Een functie met een duidelijke dresscode. En dat werd me direct aan het begin van mijn carriere duidelijk gemaakt. Op een vrijdag, casual vrijdag trok ik een pantalon en een polo aan. Mijn manager stuurde me naar huis, want we zouden die dag naar het hoofdkantoor hier in Den Bosch gaan. En daar kon je echt niet zonder pak verschijnen. Terug naar huis om een overhemd, stropdas en een jasje te halen dus. Vanaf dat moment deed ik iedere dag als ik naar kantoor ging een pak aan.
Rogier [00:14:17] Toen kwam langzaam de trend dat mensen hun stropdas thuis lieten. Als je naar een klant ging dan deed je de stropdas snel om, maar op kantoor ging hij weer af. Heel langzaam werd de stropdas helemaal niet meer gedragen. Ik heb me daar heel lang tegen verzet. Ik vond dat dat niet kon. Totdat het management en de board het ook ging doen. Dit was ook in de periode dat Wouter Bos destijds zijn stropdas afdeed. Dat was het moment dat ik moest toegeven en de stropdas heb losgelaten.
Martijn [00:15:01] Wel herkenbaar hoor. Ik ben consultant geweest en weet nog goed dat we tijdens de basisopleiding in Amerika drie weken lang iedere werkdag in pak moesten rondlopen. Terwijl we alleen maar met collega’s onder elkaar waren. In het weekend mocht het pak dan uit. Heel andere wereld voor mij, want ik kwam uit de horeca en de recruitment wereld. Ik was daarom ook een van de eerste die zijn stropdas afdeed. Of per ongeluk zijn jasje thuis liet liggen. Ik ging polo’s dragen en ruilde mijn pantalon om voor een spijkerbroek.
Rogier [00:15:50] Jij zat aan de andere kant dus?
Martijn [00:15:51] Klopt. Interessant. Ik had het van de week dat ik het hier op kantoor ook over het bericht dat ik op LinkedIn had gezet. Iemand zei dat hij het de afgelopen tien jaar zo heeft zien veranderen. Precies wat wij schetsen. Van pak naar stropdas af naar jasje uit. En vervolgens polo’s, spijkbroeken en nu lopen we rond op sneakers. Ik weet niet of jij het je nog kan herinneren, maar nog niet zo heel lang geleden kwam je een club of kroeg niet binnen op sneakers. En nu lopen we er heel de dag op. Wat heb je nu aan bijvoorbeeld voor de luisteraar.
Rogier [00:16:24] Ik heb een t shirt aan een blauw T-shirt, een spijkerbroek en Toms aan, zonder sokken. Ik had deze schoenen niet aangedaan als ik vandaag een klant zou ontvangen, maar vandaag zijn ze wel erg fijn.
Martijn [00:17:06] Precies. Ik heb een polo, een spijkerbroek en mijn All Stars aan.
Rogier [00:17:17] Dat vond ik wel erg relaxt aan het ondernemen. Gewoon op sneakers, een spijkerbroek en shirtje rondlopen en er voor mijn gevoel geen opdracht minder door het binnen kunnen halen. Maar in mijn hoofd is de brug naar een korte broek te ver.
Martijn [00:18:23] Maar heel eerlijk als je als een klant Nee tegen ons zou zeggen omdat één van ons een korte broek aan zou hebben in een afspraak, zou die klant dan bij ons passen?
Rogier [00:18:35] Goeie vraag. Nee.
Martijn [00:18:40] Is het dan erg dat die klant nee zegt tegen ons?
Rogier [00:18:49] Nee.
Martijn [00:18:52] Ik zou het zelf ook niet zo snel doen, maar als je het zo bekijkt is er geen probleem. Het aantrekken van een korte broek zou niet ons succes bepalen.
Rogier [00:19:05] Ik denk dat wij ook in een branche zitten waar het wat makkelijker geaccepteerd wordt door de creatievelingen. We hebben een kantoor vol met nerf guns en andere ongein. Maar als ik het voor mezelf zou moeten samenvatten dan zou ik mezelf niet prettig en zelfverzekerd voelen in een korte broek op kantoor.
Martijn [00:24:50] Ik ben wel benieuwd met welke associatie mensen hier binnenkomen. Want wij zijn Brand New Journey, het marketingbureau dat het anders aanpakt en het anders doet. Wij gaan voor het avontuur en dan zit er iemand die jou ontvangt in een korte broek. Of onder de tatoeages om maar iets te noemen. Misschien is dat juist precies wat je verwacht.
Rogier [00:25:49] Ja misschien wel.
Martijn [00:26:12] Misschien maak je dan wel een extra statement als het de eerste indruk niet positief is. Je kunt het daarna omdraaien naar positief dat hij dan nog min staat omdat je gelijk positieve indruk maakt en misschien mollen we gewoon lullen.
Rogier [00:26:49] Misschien zijn we wel een stel oude lullen en moeten we het loslaten.
Martijn [00:26:50] Lastig ja vorige podcast ging over onbeperkt vrije dagen en daar hebben we alles losgelaten en als het om kleding gaat dan houden we erg hard vast aan onze lange broeken. Laten we gaan afronden. Laatste vraag: slippers wel of niet?
Rogier [00:29:36] Ik denk dat dat de volgende discussie gaat worden over vijf jaar.
Martijn [00:29:43] Wat mij betreft geen discussie hoor. Slippers kunnen echt niet!
