De perfecte cultuur bestaat niet. De perfecte cultuur kun je niet vormen.
Er is altijd een cultuur aanwezig binnen een organisatie. Deze kun je bestuderen, beschrijven en veranderen. En natuurlijk hoop je altijd dat iedere verandering een verbetering is. Zeker weten doe je het nooit.
Ik ben ontzettend geïnteresseerd in cultuur en dan met name in de cultuur binnen ons eigen bedrijf. Daarom verdiep ik me in organisatieculturen die zichzelf als succesvol bestempelen. Ik leer veel van het luisteren naar podcasts, het lezen van boeken en het bekijken van documentaires over het onderwerp.
Als amateur corporate antropoloog ben ik ervan overtuigd dat ik meer over cultuur weet dan de gemiddelde ondernemer.
Maar het meest leer ik niet van lezen, luisteren en kijken. Nee, door te experimenteren.
In dit artikel schrijf ik over de voordelen van experimenteren en sluit ik af met de experimenten die op dit moment bij Brand New Journey lopen.
Mijn collega’s zijn mijn proefdieren
Ons bedrijf is klein. We zijn in totaal met z’n zevenen en dat maakt het voor mij een leuke speeltuin om ‘dingen te proberen’.
Traditioneel weten we allemaal wel hoe het werkt bij bedrijven. Een standaard recept voor veel bedrijven:
- Standaard werktijden
- Vast aantal vrije dagen
- Financiële bonussen bij goede prestaties
- Functioneringsgesprekken
- Ontwikkelbudget
- Enz.
Veel van dit soort dingen zijn bedacht vanuit de organisatie. “Hoe kunnen we het goedkoop/efficiënt/effectief mogelijk maken voor de organisatie?
Wij zijn ervan overtuigd dat het anders kan. Nee, dat het anders móet.
Als werkgever moet je ervoor zorgen dat jouw medewerkers het beste tot hun recht komen, dat ze kunnen floreren. En die traditionele elementen dragen daar niet altijd aan bij.
Experimenteren om te leren
Regelmatig laten we een aantal nieuwe proefballonnetjes op. We kijken welke er blijven zweven en welke er met een klap weer naar beneden donderen. Dit doen we semi-gestructureerd:
- Op maandag stel ik iets voor
- Iedereen vindt er iets van en we gaan er voor (of niet)
- We houden constant een vinger aan de pols
- We sturen bij wanneer nodig
- We kijken constant wat het oplevert (direct en indirect)
- We killen het experiment of zetten door
Ik weet het, niet echt een academische aanpak. Maar wat verwacht je van iemand die elektrotechniek heeft gestudeerd?
Waar zijn we op dit moment mee bezig?
Eind vorig jaar zijn we op deze manier gaan werken. Er lopen een aantal experimenteren tegelijk. Op dit moment zijn we hiermee aan het experimenteren:
Onbeperkt vrije dagen – Iedereen mag zoveel vrije dagen opnemen als hij of zij denkt dat nodig is. Natuurlijk binnen een aantal kaders: minimaal 20 vrije dagen per jaar opnemen, maximaal 3 weken aaneengesloten en verlof langer dan een dag ruim een week van te voren afstemmen.
Waarom we hiermee experimenteren? Dit is tweeledig:
- Iedereen is oud en wijs genoeg om te bepalen hoeveel vrijheid je nodig hebt om je werk goed te kunnen doen.
- Je neemt vrij omdat je het nodig hebt (om welke reden dan ook) en niet omdat je je vrije dagen op moet maken.
Aan het eind van het jaar maken we de balans op. Ik ben benieuwd of er gemiddeld meer of minder dagen opgenomen worden dan vóór het experiment. Volgens mij scheelt het elkaar niet veel.
Belonen in dromen – Eind vorig jaar zijn we gestart met het inventariseren van ieders bucketlist. Wat wil je nu nog echt doen in dit leven? Waar word je nu echt gelukkig van?
De dromen zijn geïnventariseerd en worden steeds verder aangevuld. Dit jaar zijn we begonnen met het uitdelen van credits om dromen waar te maken. Aan het begin van iedere week krijgt iedereen een aantal punten om uit te delen aan collega’s. Deze punten kun je naar eigen inzicht verdelen. En de ontvangen punten kun je naar eigen inzicht inwisselen voor jouw droom.
Waarom dit experiment?
- Wij geloven dat een beloning echt werkt als deze zorgt voor een onvergetelijke ervaring (en niet voor een nieuwe wasmachine).
- We leren elkaar steeds beter kennen nu we elkaars dromen kennen.
Businessplan schrijven voor opleidingsbudget – We vonden het heel lastig om een budget te bepalen voor de ontwikkeling van onze collega’s. Daarom kwamen we met het idee om iedereen met de wens voor een bepaalde opleiding of cursus een businessplan te laten schrijven. Kort en beknopt: wat heb jij eraan, wat hebben wij eraan, wat moet het kosten en welke bijdrage vind je fair vanuit Brand New Journey?
Waarom dit experiment?
- We zijn samen verantwoordelijk voor het winstgevend maken van de organisatie, op deze manier denkt iedereen mee over de toegevoegde waarde van iets dat over het algemeen veel geld kost.
- Een aantal collega’s hadden/hebben de wens om te ondernemen. Op deze manier leren ze denken als een ondernemer.
De collega meting – Alle credits naar de mannen van Keytoe die deze collega meting introduceerden. De collega meting vervangt het traditionele functioneringsgesprek en laat iedereen elkaar beoordelen. Of Kollega meting zoals ze het bij Keytoe noemen.
Yup, je leest het goed.
Iedereen beoordeelt elkaar. Dus ook ik en Rogier, de andere eindbaas, moeten eraan geloven.
Waarom dit experiment?
- Wij geloven niet in functioneringsgesprekken.
- Wij laten mensen die met elkaar werken elkaar beoordelen.
- Niemand wordt overgeslagen. Ook de baasjes krijgen een eerlijke beoordeling.
Nooit uit-geëxperimenteerd
Het leukste van experimenteren vind ik dat je nooit klaar bent. Het kan altijd beter, sneller, efficiënter. En dat maakt het leuk.
Ik ben me er wel van bewust dat wij in een heerlijke positie zitten om dit te kunnen doen. We zijn klein en kunnen snel schakelen.
Maar de echte kracht van het slagen van experimenten zit hem in vertrouwen. Vertrouwen in elkaar. Het vertrouwen van de collega’s naar de leidinggevenden en andersom. Als dat er niet is dan is het experiment bij voorbaat al mislukt.
Of zoals je dat dan zo mooi zegt: heb je bij voorbaat succesvol aangetoond dat het niet gaat werken.
Experiment alsnog geslaagd dus.